7 Mayıs 2013 Salı

TAŞ YOLU AZMİN ANITI…

YÜZYILLIK ÖYKÜ…
Önü sonu 8.5 kilometrelik yol.  Çekilen zorluklar, verilen emekler ölçülemez. Yapımında devletten zaman zaman yardım alınsa da, bir ilçenin koca yürekli insanlarının maddi ve manevi özverilerinin bir eseri. 137 yıl önce kazmayla, kürekle, küfeyle yola çıkılmış. Uzun yıllar her anlamda mücadeleler verilmiş, sonunda inanan Kemaliyeliler zaferlerine ulaşmışlar.
 
İşe başladıklarında da, işi bitiren son müteahhide işi verirken de proje yokmuş. Mühendislik hak getire! Her şey doğaçlama… Tünel açmak, tünelleri karşılıklı kavuşturacak hesapları yapmak zordur. Zaman zaman yanlış yönlere dönmüşler. Zemin araştırmaları olmadığı için zorluk ölçümleri yapılamamış. Yerel deyişle top atışlarında bile kullanılacak patlayıcı miktarını bombacılar kara hesapla  yapmışlar!
O kadar yani…
Başlangıçta 7 köyün merkezle bağlantısını sağlamak için yola çıkılmış.  Kayaların yüzünden yaya yolu olarak başlanmış. Tünel münel yok hesapta… Sırtında yüküyle bir insan geçecek kadar… Çağ değiştikçe amaç değişmiş. Son hedefe, yani devlet karayolu hedefine varamamışlar. Seyir yolu olarak öyle kalmış.
 
Hikâye çok uzadı diye düşünmüşler herhalde… Fırsatını bulmuşlar aceleyle bitirmişler. Standart falan… Yok öyle bir şey…. Bir keresinde yurtdışından Ermeni bir grup gelmiş Kemaliye’ye. Bilmeden Çaltı’dan girmişler. Taş Yolu tünel yükseklikleri otobüsün yüksekliğini kurtarmadığı için sıkışmışlar. Kemaliye’den gelen yardım kurtarmış. Birkaç kez de kamyonlar aynısını yaşamışlar.
 
Taş Yolu’nun 5 kilometresi tünel. Tüneller arasında kısa açıklıklar var. Tünel giriş ağızlarının tavanlarına Kırlangıçlar yuva yapmışlar. Bir dolu Kırlangıç oraya buraya seğirtiyorlar. Kimi yuvalardan iki kuş başı çıkıyor arada, yavrular... Gagalarını açmış analarını bekliyorlar.
 
Taş Yolu farklı, yalın, ürkütücü. Sırlarla dolu… Hatırlatayım, Navrel Kayalıkları yaygın adını Karanlık Dereden almış. Karanlık Kanyon…
Taş Yolu müthiş etkileyici görseller veriyor. Kemaliye; evleriyle, kapı şıkkırıkleriyla, davul-gırnatasıyla, dutuyla sınırlı değil. Taş Yolu, dağların görüntüleri, şaşırtıcı güzellikler büyülüyor... 
 
Havalandırma için tünellere yer yer  baca delikleri konulmuş. Geniş, manzaralı… Yemesiyle-içmesiyle, donanımıyla, doğru-düzgün bir kafe buraya yakışmaz mı? Sekiz buçuk kilometrelik grup yürüyüşlerinde mola yeri. Daha da ilginç yerler var. Gizli, saklı değerlenecekleri günü bekliyorlar.
 
Taş Yolu’nun doğa tahribatı affedilir gibi değil. Kanyonun bu yamacında Yaban Keçileri (Elik) artık yoklar. Araç gürültüsü, insan kokusu onları suyun karşısına mahkûm etmiş. Daha yukarılara gidemiyorlar. Ardı Bağıştaş kara yolu. Taş Yolu, değerlendirilemeyen güzellikleri insanlara sunmuş. Buna karşın  olumsuz   etkileri bir-kaç kat daha fazla olmuş.
 
 
Dağlardan gelen gürül gürül sular gözlere ziyafet çekiyor. Havanın bu sıcağında doğal klima etkisi yapıyor. Rahatlıyoruz, keyfimiz yerinde.
Vadide gün erken kavuşuyor. Karanlığa az kaldı. Kimilerimiz otellerimize, kimilerimiz evlere…  Yorucu, keyifli bir yolcuğu bitirdik. Mutlu, mesut bir uykuya daldık.
 
12 Haziran 2013 Salı
Taş Yolu – Kemaliye
 
Facebook : İKİ YOL, BİR SU / KEMALİYE
 
 
 











Hiç yorum yok:

Yorum Gönder